• در مکانی سایه روشن در جنگل‌های آفتابگیر رشد می‌کند
• گل های درخت آن سفید و میوه اش شبیه زالزالک است
• میوه ی ازگیل درشت تر و قهوه ای رنگ و طعمش شیرین و کمی گس است
• خاک مرطوب، سبک و شنی با خاک برگ یا خاک سنگین رسی و به خوبی زهکشی شده برای کشت آن مناسب است

درخت کامکوات یک درخت همیشه سبز کوچک است که بومی چین ، ژاپن ، کره و تایوان می باشد و برای هزاران سال در این منطقه رشد کرده اند. این میوه تا قرن نوزدهم در اروپا و آمریکا شناخته شده نبود ، اما در قرن نوزدهم توسط گیاه شناس رابرت فورچن از چین به اروپا برده شد. امروزه کامکوات به خاطر میوه های خوشمزه آن و به عنوان یک درخت زینتی در بسیاری از مناطق جهان کشت می شود. یک درخت کامکوات بالغ در زمستان چند صد میوه ی نارنجی رنگ به اندازه یک زیتون بزرگ را به ارمغان می آورد. داخل میوه آبدار بوده ، شبیه پرتقال است و حاوی یک الی دو عدد هسته می باشد که قابل خوردن نیست.

• درخت زیتون سازگاری خوبی با اقلیم های مدیترانه ای و شبه مدیترانه ای دارد.
• بهترین رشد درخت زیتون در مناطقی است که زمستان های معتدل و تابستان های گرم و خشک و طولانی دارند.
• گیاهان جوان تر زیتون تحمل کمتری نسبت به سرما و یخبندان دارند
• این درختان دمای منهای ۹ درجه را می توانند تحمل کنند که این میزان برای درختان بالغ منهای ۱۲ درجه است.
• در چهار سال نخست شاخه های جانبی که اندازه ای کمتر از ۹۰ سانتی متر دارند باید هرس شوند.
• خاک مرطوب نگهداری می شود اما آبیاری بیش از حد می تواند به درخت آسیب برساند.
• درختان بالغ تحمل خشکی را دارند اما درختان جوانتر به آب و نور کافی نیاز دارند.
• خوابانیدن شاخه، پیوند زدن و قلمه زدن از جمله راه های تکثیر زیتون می باشند.